"Een van mijn trieste zekerheden is dat de meeste mensen het alleen maar eens zijn over zaken waarin ze niet geïnteresseerd zijn."

Bertrand Russell - Engels filosoof, wiskundige en Nobelprijswinnaar literatuur (1950) 1872-1970

Goh wat worden we verwend met mooi weer, deze week. En hoe anders ziet iedereens leven er nu uit. Voor mij, eerlijk is eerlijk, is het enige wat anders is, dat ik online les heb in plaats dat ik naar school ga. En, omdat ik er nog niet ben, ga ik deze week niet naar stage nog en ook heb ik het examen van de 9^e afgezegd, en krijg ik daar ook een ‘corona-herkansing’ voor, maar verder blijft ook dat eigenlijk hetzelfde. Het is een essentieel beroep en bovendien ben ik nu immuun en kan ik straks met een geruster hart werken, dan de anderen. En aangezien ik al in een vroeg stadium besmet raakte, en ik weet nog steeds niet waar en hoe, kan ik me niet zo heel veel voorstellen hoe het moet zijn, als je daar doodbang voor bent.

Wel, de laatste dag dat ik in de apotheek werkte, heb ik kunnen zien hoe als de dood sommige mensen zijn. En dat lijkt me vreselijk, als je zo je dagen door moet. Nou heb ik voor dit soort dingen geen angst, vele anderen wel. En dat is te merken aan ze. Alleen lijdt de mens het meest door het lijden dat hij vreest. Kijk, natuurlijk moeten er maatregelen genomen worden om het niet de spuigaten uit te laten lopen, daar ben ik helemaal voor. Toch krijg je het, of krijg je het niet. Al had ik in de weken voor mijn besmetting al alle maatregelen, die toen nog niet golden, opgevolgd, dan had ik het alsnog gekregen. Gewoon omdat dat zo moest zijn,

En zo bezie ik het hele leven. Want alles, hoe erg ook, heeft een reden. En wat je nu als ongeluk en ellende ziet, kan later een zegen blijken te zijn. Maar dat moet je wel willen zien. Je kan ook bij de pakken neer gaan zitten natuurlijk, maar daar schiet niemand iets mee op en jij zelf al helemaal niet! Probeer altijd het mooie en het positieve in de dingen te zien, die je overkomen. Ik ben heel erg ziek geweest en ik ben er ternauwernood doorheen gekomen. Dit maakt me als eerste weer een heel stuk sterker, en ik was al sterk. Maar ook geeft het mee een soort van ‘vrijbrief’ voor de komende maanden.

Ik moet uiteraard mij nog steeds aan de regels houden, want als ik iets ‘besmets’ vastpak, dan heb ik er zelf niets van maar zo kan ik het alsnog aan iemand geven, die eraan zou kunnen bezwijken. Want als mensen horen, goh er zijn er vandaag 5 minder overleden, denken ze al dat ze met ze allen massaal naar het strand kunnen. Of geven ze een feestje om dat te vieren. Hoe DOM kan je zijn?! Ik wist toch ook niet dat ik besmet was? In die periode voor ik verschijnselen kreeg, heb ik toen mensen besmet? Ik heb geen idee! En zo lopen er nog velen rond. Bovendien die cijfers, daar klopt geen hol van.

De enige cijfers die kloppen zijn die, over hoeveel er in het ziekenhuis zijn opgenomen nieuw, en hoeveel nieuwen erbij zijn gekomen op de IC. Die kloppen wel want die zijn aantoonbaar. Maar de rest? Hoeveel mensen overlijden er thuis maar zijn niet officieel getest? Ik heb een aantal keer op het randje gelegen. Stel ik was gegaan, dan had ik echt niet in de statistieken gekomen, als corona dode. Zelfs nu willen ze mijn vol met antistoffen vol zittende plasma niet hebben, want ik ben niet getest. Ja, hee, dat is mijn schuld niet, er waren geen testen genoeg rond die tijd. Niemand werd getest alleen als je het ziekenhuis in ging, dán kreeg je de test.

Dus RIVM en de cijfers van hoeveel besmettingen en overlijdens, klopt niks van. Doe dat aantal besmettingen maar zeker keer 2. Want er lopen ook nog eens besmette mensen rond, die praktisch nergens last van hebben. Gisteren is de eerste twintiger overleden, al had die dan wel al meer medische problemen. Maar alleen oud, dik en al ziek is echt niet waar. Maar goed, wie ben ik om dat te zeggen. Ik heb er niets tegen in te brengen. Maar ik weet 100% zeker, dat ik gelijk heb hierin. Er zijn er veel en veel meer. Mij maak je niets wijs, want er zijn er nog veel meer zoals ik die corona gehad hebben maar niet getest zijn. Daar ben ik van overtuigd.

Het mooie weer gaf Skylar zondag de dag van 2020 tot nu toe, hij kon naar buiten wanneer hij maar wilde want natuurlijk stond de balkondeur open. Grappig genoeg lag hij de hele middag op de ton. Maar elke keer als hij vermoedde dat ik naar de keuken liep om de deur weer dicht te doen, vloog hij snel naar buiten. Kleine pestkop is het! Het zo lekker buiten zijn heeft ook wel weer wat andere effectjes. Ik heb vannacht alle vier de katten horen niezen, echt bizar! Hebben ze nou kou gevat of hebben ze last van pollen? Wie zal het zeggen? Maar het viel me gewoon opeens op. Mooi weer en kuchende en niezende cits. Het zal ergens vandaan komen.

En nog een vervelende bijkomstigheid van mooi weer en open deuren en ramen; MUGGEN! Wat een irritantjes zijn dat toch! Aurora schrikt zich elke keer wezenloos want dan mep ik mezelf weer op mijn oor, rakelings langs haar gaand. Tja, sorry hoor, moet je maar bijvoorbeeld in mijn knieholte gaan liggen in plaats van bovenop mijn hoofd. Rare gewoonte is dat toch van haar. Ik weet dat ze van mij houdt en me niet stiekem probeert te wurgen maar af en toe twijfel ik toch een beetje.

Moonlight vangt tenminste nog al het vliegende spul. Aurora verdient wat dat betreft haar kost niet hoor. Ik heb vannacht zelf gezien dat ze wegduikt als er een mug aan komt. Gelukkig wist ik dit keer nog wel waar ik de muggen verjaagspray had liggen. Dat heb ik dus rond mijn oren gesmeerd en heb ik er een stuk minder last van gehad. Aurora moet ze gewoon even vangen, dat heeft ze alleen nog niet door. Omdat ze al 5 is geweest nu, denk ik niet dat dit nog zal komen. Ach, er zijn ergere dingen! Helemaal geen muggen en winter vind ik dus geen optie, dan maar muggen met prachtig weer. Uiteindelijk helpen sommige van die antimuggenmiddeltjes prima!

"Een regering die Peter berooft om Paul te betalen, kan altijd rekenen op de steun van Paul.

Origineel: A government that robs Peter to pay Paul can always depend upon the support of Paul.
Bron: Everybody's political what's what (1944) Ch. 30"

George Bernard Shaw - Iers-Engels schrijver, criticus en Nobelprijswinnaar literatuur (1925) 1856-1950

Gisteren gebeurde me iets, waar ik totaal door overdonderd werd. Iedereen weet geloof ik wel, dat ik altijd erg open en eerlijk ben. Iets waardoor sommige mensen me dan ook weer vrezen, wat niet nodig is als je gewoon eerlijk bent. Ik kijk ook door dat soort maskers heen meestal, als ik me daarop richt. Alleen geef ik daar liever geen energie aan, ik ga je gewoon uit de weg. Zo simpel is het. Vroeger pikte ik alles maar tegenwoordig niet meer. Ik zeg het vlak af wat ik vind als je me pijn doet en ik leg ook uit waarom. Als je luisteren wilt hoor, zo niet, doei! Door mijn langdurige ziekte, de somatische symptoom stoornis, heb ik geleerd dat ik dat wel moet doen. Anders laat ik zo over me heen lopen, door iedereen. Jaren en jaren heb ik dat ook gedaan voor velen maar no more. Klaar daarmee. Ik ben ook belangrijk is een begrip, dat heel langzaam bij me aan het binnen komen is.

Ik beheer een groep van Rulof lezers, samen met nog iemand. Opeens kreeg ik via Messenger een bericht en ik werd totaal neergesabeld, omdat deze persoon dacht, dat ik een commentaar van hem/haar had weggehaald. Nou was er iets gepost over iemand, die helemaal niet in een groep over Rulof thuis hoort, maar dat had ik er dan ook al onder gezet. Dat ik van diegene geen woord kan geloven, want die verkondigt rare dingen die niet kloppen. Bovendien, als je boeken hebt, waar kosmische waarheden in staan, wat heb je dan nog aan al die andere onzin, die mensen zelf verzinnen? Maar iets weghalen? Ik zou niet weten waarom, ik zet er gewoon onder wat ik vind.

Ik zei dat dan ook tegen deze lelijke woorden gooiende persoon. Bovendien vertelde ik ook, dat ik niet de enige beheerder was dus dat het ook de andere beheerder kon zijn. Die was al verwittigd werd er gezegd. Nou ik zal maar niet herhalen wat voor nare lelijke woorden er in het bericht stonden en ik zal ook niet zeggen wie het is maar het was dus echt iemand, waarvan ik zoiets totaal niet had verwacht!

En daar heb je het dan weer, er is zelfs een heel Rulof boek aan gewijd ook. De maskers van de mensen. Zelfs die, die ze zelf niet eens zien van zichzelf. Omdat dus aan de andere beheerder al gevraagd was, of die het had weggehaald, en daar was het op een normale manier gevraagd, werd direct de conclusie getrokken, dat ik het dan maar moest zijn. En na even wat woede te hebben opgebouwd want het EGO was beledigd, kreeg ik de lading shit over me heen. Want dat was het punt, dat ik ‘HUN’ commentaar had verwijderd, dat was me toch een wereldzonde! Hoe durfde ik??!! Nou, ik zou dat zo durven hoor maar ik doe zoiets gewoon niet, ik ga juist het gesprek aan, als ik daar behoefte aan heb.

Nee, dat is niet eerst gevraagd aan mij, ik kreeg gewoon gelijk de lelijke bui over me heen. Ik zie hem/haar in elk geval, dat ze maar eens heel goed naar eigen handelen en woorden moesten kijken. Kijk daar maar eens lang en goed naar. Want ik weet heel zeker, dat diegene er uiteindelijk meer mee zat dan ik. Mij interesseert het eigenlijk niet eens. Ik ben meer geschokt door het masker dat ik dan opeens zie. Of eigenlijk nog meer door wat er achter dat masker aan het stinken is. Daar zou ik nooit op gekomen zijn bij deze persoon. En dat was eigenlijk waarom ik erdoor geraakt was. Want verder heb ik een hele gladde rug. Je mag er zo af van me, beneden loslaten aub.

Toch raar, als je dan opeens iemand ‘in zijn blootje’ ziet, hoe iemand echt nog is. Niet hoe ze pretenderen te zijn door dat mooie en serene maskertje. Erachter zit nog een veel te groot ego dat lelijk doet, als ze denken dat ze benadeeld zijn. En dan zaten ze nog verkeerd ook. Wat er dan wel met het commentaar gebeurde? Ik heb geen flauw idee. Ik ben al jaren geleden opgehouden, mezelf te verbazen, over wat Facebook voor kuren kan hebben. Nu nog steeds, bij vele en vele posts, zijn mijn likes weer weg als ik ze later nog een keer voorbij zie komen. In het begin twijfelde ik dan nog, huh? Had ik dat niet een like gegeven dan? Maar nu weet ik dat ik dat wel heb gedaan, ze zijn alleen weer weg. Tja, wat moet je ermee?

En dat is hoe je ook naar jezelf moet (durven) kijken. Ik denk namelijk dat deze persoon er zelf erger van geschrokken is nog, mocht hij/zij hebben durven kijken dan. Heel vaak, zetten ze dan nog een groter masker op en zien ze helemaal niks meer van zichzelf. Enkel en alleen omdat ze dat niet aankunnen. Ik heb er mijn missie van gemaakt, bij mezelf, om altijd te proberen echt te kijken waar ik fout mee zit of verkeerd aan doe. En ja, dat is best naar en helemaal niet leuk. Maar oh wat leer je er veel van! Bovendien kan je veel sneller de rotte trekjes die je  nog hebt aanpakken. Want ik weet wel waar ik heen wil, als ik straks naar boven mag.

Ik zal al blij zijn als ik aan het einde van het schemerland mag komen, met uitzicht op het licht. Maar het liefst in het licht zelf! En dan moet je wel geen erge nare karaktertrekken meer hebben. Ik zie er in elk geval naar uit tussen gelijkgestemden te komen. Die allemaal hetzelfde in elkaar zitten als ik. Geen maskers meer, je ziet het al aan de buitenkant hoe de binnenkant is. Lijkt me helemaal geweldig! Ben ik al helemaal zoals t zijn moet? Oh nee zeg, ik ben ook nog lang niet zover, maar ik doe never nooit alsof!

Ik heb het wel in mijn groep geplaatst, dat ik zo’n lelijk berichtje kreeg van iemand. Maar dat ik het wel zal zeggen als ik het met iemand niet eens ben. Zo ben ik wel, en dat vind ook niet iedereen even leuk maar dat boeit me steeds minder. Ik ben de koningin niet maar ik heb wel een mening maar zomaar iets verwijderen wat iemand zegt of plaatst nee, dat doe ik niet. Ik kom alleen voor mijn mening uit en meer niet. Wat dit hele verhaal betreft, dat is de les voor die persoon, niet voor mij.

Er zijn er wel meer hoor, zeker ook onder de Rulof lezers. Allemaal net doen alsof ze al helemaal zijn, zoals ze aan gene zijde graag zien. Maar oh wee, als je onder dat masker mag kijken. Ik sta juist totaal open voor wat anderen vinden. Alleen krijg je mij niet snel van mijn eigen overtuigingen af, al ben ik de eerste die zijn hoofd buigt en het toegeeft als ik het mis heb. Of mijn excuses aanbied als ik iets verkeerd gedaan heb. Krijg je van mij geen excuses, dan vind ik ook niet dat ik fout zat. Vind jij dat wel, gewoon zeggen, daar kan ik heus wel tegen! Ik ben zeker geen ruziezoeker, helemaal niet juist. Dus gewoon doen, doe ik ook hoor, tegenwoordig dan. Ach ja, de vele gezichten van de mens op aarde.

Ooit vallen al die maskers maar eigenlijk, hoe verder je zelf komt, hoe meer je ze sowieso al ziet. En dat voelen die mensen en dat vinden ze al helemaal niet leuk aan mij. Ach weet je, ik ben het al zo gewend om alleen te zijn, dat ik het absoluut prettig vind om alleen nog maar met gelijkgestemden mijn leven te willen delen. En zijn die er niet, dan blijk ik heerlijk in mijn uppie. Lekker rustig en iets waar in ondertussen van ben gaan genieten. Maar gelukkig zijn ze er wel hoor, al zijn het er maar heel heeeeeeeel weinig!

"Een onsje moeder is een pond geestelijken waard.

Origineel: An ounce of mother is worth a pound of clergy."

Joseph Rudyard Kipling - Engels schrijver en Nobelprijswinnaar literatuur (1907) 1865-1936