De mens wikt en God beschikt, zo gaat het gezegde en dat is dan ook zo. Alles heb ik gepland rondom het leggen van de vloer. Dat kon ook niet anders. Stoffeerders willen door kunnen werken en helpen je niet met meubels versjouwen. Dus moet alles leeg zijn. Als je erin woont vol meubels, ik het praktisch onmogelijk om een nieuwe vloer te nemen, ben ik wel achter. Eigenlijk best bizar, en totale onzin maar je zal het ermee moeten doen. Het is niet anders. Ik had nog mazzel, omdat het ook diep in november had kunnen zijn. Die 20^e was een geschenk, zo zag ik dat dan maar. Al had ik het het liefste op de 10^e of zo laten leggen. Je kan niet alles hebben.

Toen ik de maandag eindelijk de mail kreeg met het tijdsraam, 10 tot 15 uur, was ik dan al heel blij. Want ze hadden het ook nog af kunnen zeggen. Ik hoopte in elk geval, dat ze in het begin van die 5 uur zouden komen. Ik was er al om 9 uur. Nog genoeg te doen daar in het nieuwe huis, al kan ik nu zonder vloer bijna niet veel grote dingen meer doen. Even zitten met een bakkie koffie in de hal. Wat is die hal toch groot! Je zou er zowat een kamer van kunnen maken. Ik zat even balans op te maken. Ik zit natuurlijk middenin die puinhopen thuis en ik zie het niet echt opschieten.

Aan het begin had ik een planning gemaakt maar die ligt al totaal op de schop en ja, daar krijg ik het dan toch wel erg benauwd van. Ik dat lijstje even gereviseerd en naar Ben en San gestuurd. Je zit ermee in je maag en dan wil je het toch even delen. Het werd anders opgepikt dan ik bedoeld had, maar dat is alweer recht gezet. Al geeft het je dag even een naar begin, ik moest toch door met de berg klusjes die ik nog te doen had. Ik ben even de laatste dingen in de badkamer gaan proppen. Verder had ik de 2 hondjes vol geladen, en een boodschappenkarretje en een trolley vol staan. Die kon ik overal heen rollen mocht dat zover zijn. De 2 stoeltjes had ik op de hal gezet, met het opklap dienblad. Die zou ik zo op de galerij kunnen zetten, indien nodig.

Om 10 uur klopte vol verwachting mijn hart, zouden ze vroeg zijn? Ik voelde me vreemd ongerust, alsof er iets groots mis zou gaan. Ik sprak mezelf even streng toe; “hou daarmee op! Waarom zou er nou iets mis zijn? Jij altijd met je ‘aanvoelen’ je maakt jezelf alleen maar gek!” Dus ging ik maar aan de slag. Want ik had me voorgenomen, alles te gaan soppen en zemen. Dus de slaapkamer, die het kleinste is van alle ruimtes, was als eerste aan de beurt. Die kan je goed overzien. De ramen gezeemd en de posten gesopt, ook die bij de deur. De deur zelf gesopt en het raampje erboven. En als finishing touch de stopcontacten. Zo, nu is de kamer van boven tot onder schoon. Kom maar op Ikea, met mijn nieuwe bed en matras.

Wel lekker hoor, alles krakend nieuw, of liever niet krakend met mijn bed aub! De hal was aan de beurt, ramen, deuren, posten en stopcontacten, alles schoon en blinkend. Toen kon ik de buitenkant van de ramen en het houtwerk gaan soppen, aan de galerijkant buiten. Zo, ook gebeurd. Het was al na half 1. Nog niets gehoord. Dat ongeruste knagende stemmetje, bleef toch in mijn hoofd spoken, maar ik bleef het negeren. Nog genoeg te soppen. Verder met de Art Corner, het raam is te zemen buiten, door het luik dat mijn broer daar speciaal voor gemaakt heeft, maar het is even behelpen. Ach, zo erg is dat niet. Zo vuil zal het toch niet worden, dat ik het elke week moet zemen?

Ja misschien de binnenkant met al die kattenneuzen ertegenaan steeds, om vogels te spotten. Maar de buitenkant, ik vind het goed zo. Ik kan erbij, het luik werkt. Het is nooit handig om op zijn kop ramen te zemen, met of zonder luik. Ook hier weer deuren en raampjes erboven, posten en stopcontacten schoon. Het was al na 2 uur. Zou ik ze bellen? Dan zeggen ze vast, mevrouw het is nog geen 3 uur hoor. En dan hebben ze gelijk. Ik wacht nog maar even dan. En dan gaat de telefoon.

De stoffeerder staat bij de flat Utrecht, en ziet dat die geen nummer 152 heeft. Nee, u moet ook de flat Overijssel hebben. Ze hebben deze flats toen de namen van de ‘7 provinciën’ gegeven en ik woon dus in de Overijssel. Grappig gegeven dat dit de provincie was, Hengelo om precies te zijn, waar mijn opa en oma van vaders kant woonden. Ik leg hem uit dat hij naar het water moet rijden en dan is hij er toch. Wat hij precies moet leggen, wil hij zien. Bij het zien van mijn enorme huiskamer, en als ik zeg dat hij die ook moet leggen, zegt hij al direct ‘dan is er iets gigantisch mis gegaan, want zoveel heb ik niet bij me’.

Mijn hart zakt met een rotklap in mijn schoenen, hoe bedoelt hij? Hij vond het al een raar formaat om mee te nemen, 4 meter bij 1 meter. Maar hij dacht, dat het zo’n lange smalle gang moest zijn dan. Nou nee, het moet 10 meter zijn voor mijn huiskamer! Potverdorie! IK WIST HET! Ik voelde het al, dat ongeruste, dat nare gevoel in je zonnevlecht, dat krijg ik echt nooit voor niks hoor! Dat is juist het gevoel waar ik zo op ben gaan vertrouwen. Maar ik wil ook niet doemdenken en daarom schuif ik het wel eens opzij. Weer een les dat ik dat niet moet doen, al had ik toch weinig meer kunnen doen nu.

Hij wil ook de andere kamers niet leggen, want ja, dat moet op patroon en dan moet toch echt de huiskamer eerst. Ik ben pis en pis link en ik zeg hem dat hij die kamers echt maar gaat leggen. Hij kan vast beginnen als ik de klantenservice ga bellen. En hoe ze het oplossen kan me niet schelen, dan doen ze er maar 2 van die platte drempels bij, bij de 2 deuren in de huiskamer. Maar die 3 andere ruimtes heb ik nu echt nodig. Ik voel aan mijn water dat ik waarschijnlijk voorlopig nog geen vinyl in mijn huiskamer zal hebben, en dus moet alles wat binnen komt en in de badkamer staat, in die ruimtes gezet worden.

Hij gaat even kijken en ziet dat de muur die de huiskamer en de Art Corner scheidt, helemaal doorloopt, van voor naar achter. Hij zegt dat hij die muur als loodlijn zal gebruiken, dan kan de vloer van de huiskamer toch doorlopen in het patroon. Dat is al een hele troost. Ik hang maar in de wacht bij die klantenservice en als ik eindelijk aan de beurt ben, hang ik al snel weer in de wacht. En lang ook, zelfs de stoffeerder, een hele aardige man die samen met zijn vrouw ook 4 katten heeft, zegt er iets over. Ja, maar ja, ik moet wel wachten. Uiteindelijk zegt de dame, dat ze iemand moet hebben hiervoor, en dat ze me zeker weten zo snel mogelijk terug belt, dat garandeert ze.

Ik ben namelijk in tranen geweest, zowel bij de stoffeerder en aan de telefoon, en dat is niks voor mij hoor. Maar nu kon ik even niet anders. Want ook al lijk ik rustig, de paniek komt in golven over me heen. De man werkt rustig verder, en ik ga maar het mooie systeem dat voor de schuifpui hangt verven, in hetzelfde donkere groen, monumentengroen, die de posten van de schuifpui hebben. Het lijkt zwart maar het is het niet. Dat ziet er opeens een stuk mooier uit allemaal!

Eindelijk gaat de telefoon. Ze kunnen geen inmeetrapport vinden, ze hebben geen huiskamer staan op de order en dus hebben zij gedaan wat ze is opgegeven. Dus zijn ze klaar. Nou big fail klantenservice KWANTUM!!! Ik moet maar naar de winkel, want ja, zij zijn er niet bij geweest toen die man die fout maakte, 1 meter ipv 10 meter. Daar heb ik het in mijn blog nog over gehad geloof ik, dus moet ik het maar met de winkel uit gaan zoeken. Nou geloof me, dat ga ik doen ook! Maar noem het voortaan maar Kwantum klantenlijn want van service is geen sprake!

Maandag ben ik de cits boven eten gaan geven, voor het eerst. Nou, dat was niet direct een doorslaand succes hoor. En wat ben ik blij dat ik er toch nog een aantal dagen eerder mee begonnen ben. Hopelijk krijg ik het in die 10 dagen toch goed geregeld. Anders weet ik echt niet wat te doen op verhuisdag. Maar nog niet wanhopen, er is nog tijd. Skylar durfde niet binnen want hij zag zichzelf in het enorme veluxraam dat daar zit. Schuin gekanteld en met het licht aan, durfde hij echt de kamer niet in. Nadat alle bakjes gevuld waren, heb ik het licht uitgedaan en toen kwam hij wel eten.

Rainbow durfde weer de zijkamer niet in, alsof er monsters in de kamer zaten. Maar ja, eten is belangrijk voor hem en hij kwam uiteindelijk toch, zij het heel voorzichtig eten. Aurora lag in de krabpaal, dat moet ze de 30^e ook maar doen. Ik zal er de 29^e ook vast bakken en water zetten. Duimen allemaal, dat ze de 30^e zonder morren komen eten, allemaal op de plek waar ik ze hebben wil. Dan doe ik, als zij aan het smikkelen zijn, de deuren tegelijk dicht. En KLAAR! Zo moet het gaan, zo zál het gaan. Alvast bedankt mijn astrale helpers, voor jullie aandeel hierin.

Daarna ging ik snel richting BBstraat want daar zou vanaf 8 uur iemand van Muddebouw kunnen komen, om te kijken welke wasbak er vervangen moet worden in de badkamer. Daar zit een beschadiging in en daar krijg je alleen maar viezigheid van natuurlijk. Hij kon er eigenlijk niet eens goed bij, want ja, de badkamer staat tot het plafond toe vol. Maar het is gelukt. Hij vroeg wel wanneer het dan eventueel kon. Ik moest even denken hoor, dinsdag vloer, woensdag kasten en donderdag Ikea en vanaf dinsdag of, als ze laat zijn, woensdag, kan ik vast alle tassen gaan zetten waar ze moeten komen of ingeruimd kunnen worden als alles er is. Kan me niet schelen dat het dan helemaal ontploft lijkt, je moet toch wat.

Dan kan Ben die ombouw voor de kattenbakken maken alvast. Ik heb net een hele lijst zitten maken van wat er voor de 30^e moet gebeuren, zowel hier op de Bstraat als daar op de BBstraat. Het is nog aardig wat, schrijvende op de 20^e en wetende dat je dan nog maar 9 dagen hebt eigenlijk. En daar word ik dan erg nerveus van, moet ik eerlijk toegeven. Ik zie het al helemaal gebeuren, dat er veel nog niet klaar is voordat ik weg moet. Ik moet ook echt nog steeds foto’s van de lift maken en ook van het raam hiervoor, waar de lift moet komen. Er zit een enorme tak in de weg.

Het kan eventueel ook via het zijkamertje, maar ja, dan moeten alle grote kasten 2 deuren door. Dus wat is nou wijsheid? Ik denk dat ik die wijsheid maar bij de verhuizers ga laten. Zij moeten het tenslotte doen. Maar ik moet wel even foto’s sturen naar ze en afmetingen lift. Veel kan op de hondjes gezet worden in de BB straat. Maar of de bank bijvoorbeeld in de lift kan? Ook al kan hij in 3 delen, het zijn wel grote delen. Nou ja, dat is voor later hoor. Anders word ik echt gek. Heb ik nu al dus ik moet maar niet over zulke dingen nadenken.

De maandag ben ik echt de hele dag bezig geweest. Ik was er precies acht uur en man man man, wat was het een bende! Ik begrijp niet hoe dat zover kan komen steeds. Alsof er elke keer iets ontploft of zo. Alles staat dan opeens weer door elkaar en over het hele huis verspreid. Ik ben gaan organiseren en daar ben ik lang mee bezig geweest. Toen het plafond gerepareerd, zie je niks meer van. Er was zo’n blaas ontstaan bij het witten. En een gaatje kwam er toen ook. En dat zie je nu niet meer. Dat kan ik wel.

Ondertussen is er weer zo’n gat, aan de andere kant. Jolanda kwam de rest doen maandagmiddag. Het is dus niet zo’n heel stevig laagje stuc op het plafond maar goed. We gaan het zien, ik zal dat plekje vandaag ook wegwerken. Toen ging ik stofzuigen en na de slaapkamer en een stukje hal, hield de stofzuiger ermee op. Teveel fijnstof denk ik. Dan kan ik die filters wel uit gaan spoelen, maar die moeten dan minstens een dag of 3 a 4 drogen. Dat moeten Ben en San dan zelf maar doen hoor, daar had ik nu geen tijd voor. Want nu moest ik als een gek gaan bezemen en met dat fijnstof is dat niet zo makkelijk.

En dus ben ik de hal leeg gaan maken. Ik heb de 2 hondjes volgeladen staan, en een boodschappenkarretje en een trolley. Die kan ik zo verrijden, als ze daar gaan leggen. Ik weet niet eens waar ze gaan beginnen. Maar goed, ik neem aan dat dat kan. Na het zo goed mogelijk vegen, want de boel stuift alle kanten op, ben ik gaan dweilen met een ouwe mop. Waar komt al dat stuifzooi vandaan? Jeetje zeg, daar ga ik vannacht vast weer last van krijgen. Jolanda was ondertussen klaar en die is nog de schuifpui gaan zemen, althans, die rare glazen plaat. Want de buitenkant, daar kan je echt zelf niet bij. Het zit in de servicekosten, dat die elke 2 a 3 maanden gezeemd wordt door de glazenwasser. Dat is wel fijn. Mijn broer heeft het raam-hek in de Art Corner zo gemaakt, dat ik zelf én de ramen nog kan zemen én de vogels kan bij voeren. Wel zo handig. Maar die schuifpui, die deuren aan de binnenkant, die vallen achter die grote glazen plaat, hoe ga ik dat nou doen? Nu begrijp ik de buurvrouw toen ze zei dat het een crime was. Dat lijkt mij ook ja.

Als je zo aan het vegen en dweilen bent, valt het pas goed op hoe groot die kamers wel niet zijn. Jeetje zeg, ik ben echt uren bezig geweest en mijn handen deden nog meer zeer dan anders, door bezem en dweil. En mijn rug schreeuwde moord en brand. Maar ja, het moest. Toch is het niet zo stofvrij als het met een stofzuiger was geweest. Ik wilde niet mijn Dyson erop uitproberen hoor, die heb ik hier ook nog nodig. Nou ja, we gaan het zien wat ze morgen zullen zeggen. Tussen 10 en 15 uur, zegt het mailtje van Kwantum. Hopelijk komen ze 10u05 en niet 14u55. Maar dan nog, dan kan ik echt voortgang gaan zien.

Woensdag de 4 kasten van t Goed en dan kan de kast uit de badkamer ook zo snel mogelijk op zijn plaats gezet worden. En donderdag komt Ikea. Als ik weet hoe laat woensdag, kan ik ervoor of erna afspreken met mijn nichtje. En vanaf donderdag heb ik hulp nodig met mijn bouwpakketten. Niet dat ik het niet kan, juist wel. Maar omdat ik alles snel wil hebben staan. En dan steeds weer met meer tassen en spullen naar de BB straat. Het is de 30^e voor ik het weet. En dan weet ik 1 ding zeker, ik verhuis nooit meer. Of althans, niet op deze manier. Als alles voor je gedaan wordt, dan wil ik het misschien nog eens overwegen. Anders niet, dan maar tussen 6 planken dit huis uit! Nooit meer zo verhuizen!

Fijn hoor een hele dag je muren sauzen. Mijn spieren zaten al vast, die zitten nu vaster. En mijn handen slapen steeds, dan weet je al gelijk, dat klopt niet. Alleen, wat doe je eraan? Vooral in de nacht, dan wiebel ik steeds mijn handen heen en weer maar het is lastig weg te krijgen. Aurora is dus gewoon een smerige diva, want mevrouw vindt dat irritant, als ze bij me ligt. Dus toen ik probeerde mijn bloed weer te laten stromen, beet ze me weer. Niet zo hard als de vorige keer maar toch. Ik heb haar direct van me af gegooid. Donder maar op! Er wordt hier niet gebeten! En al zeker niet, omdat jij dat vervelend vindt. Ze kwam direct weer terug, maar ze mocht er niet meer bij van mij. Ze bleef even volhouden maar ik had een langere adem. Even weer op je plaats diva, zo doen we hier niet.

Het is niet alleen dat die handen zo slapen. Ze zijn helemaal opgezwollen van het sjouwen met zware tassen. En ze verkramp ook steeds en dat is nog het ergste. Maar ja, nog even doorzetten. Het zal vast wel over gaan, als ik weer meer rust heb. Dat zal nog wel even duren. De laatste paar dagen, slapen ze ook overdags steeds. Soms krijg ik het ik weet niet hoe lang niet weg. Er zal ergens iets knel zitten? Geen idee maar een rot gevoel is het wel.

Zaterdag was een heftige dag, want Broer en San, Benjamin en een collega van broer kwamen helpen met planken eraf halen. Het zou boven leeggehaald worden. Ik zag alleen vandaag, ik schrijf dit zondag de 18^e, dat er nog steeds veel stond. Dat heb ik deels naar beneden gebracht, maar daar kan nu echt niets meer bij, zonder dat ik mijn nek ga breken. De planken, waar het om ging, zijn ook maar voor een klein deel overgebracht. Dus die staan er ook grotendeels nog. Ook een groot deel hangt nog aan de muur. Zal nog wel komen. Hoop ik toch.

De schelpen en zeesterren die ik aan de muur had op wc en badkamer, zijn eraf gehaald. Het zag er alleen uit alsof er een kalk bom ontploft was. Arme cits! Dat heb ik snel opgeveegd gisteravond toen ik thuis kwam. Op de BB straat heeft mijn broer het frame al klaar, vandaag komt hij het gaaswerk erin zetten en het ophangen. Dan is dat Franse balkon ook klaar om te worden gezeemd. En dan moeten de lampen er nog op, de planken zijn er maar deels dus tja, of dat handig wordt, als je niet weet hoeveel en wat je er eigenlijk op moet hangen… Dat moet toch later nog even, denk ik zo.

Kijk, vandaag ga ik de plinten schilderen en ik wil ook de vloer leeg hebben straks, aan het einde van de dag. De vaatwasser staat, en er bovenop staat het 4 pits gasstel dat ik van Miranda kreeg. Die is nu mooi schoon en ziet er goed uit. Moet nog iets verzinnen voor een afdekplaat, dat vind ik mooier. Komt nog wel goed. Ik had ook nog even op de fiets boodschappen willen doen, verdorie, was mijn achterband zacht. Lek? Of gewoon zacht? Volgens mij was hij bij verzending goed hard dus nu al sabotage? Door diegene die daar zijn auto parkeert of zo? Geen idee. Eerst maar zoeken waar ik mijn fietspomp heb gelaten. Dan kan ik zien of hij leegloopt uit zichzelf of niet. Was wel even teleurstellend, maar ja, komt ook wel goed. Als hij lek is, dan ga ik ze bellen hoor!

Ik heb wat plinten gesopt, omdat ik die dus wil schilderen. Maandag de vloer leeg en stofzuigen en dweilen alles. Want dinsdag komt EINDELIJK de vloer, YES! Daarna kunnen er meters gemaakt worden. De kasten en Ikea in de dagen erna en ook veel halen met nicht en broer en schoonzus en Jolanda denk ik. Dan komt het einde wel in zich hoor. Het wordt nog wel even heftig maar goed. Als ik hier even meer plek krijg om te lopen, zou wel fijn zijn. Zal er zo even foto’s van maken. Niet te doen hoor, nu meer. Echt niet. De katten zijn ook erg bewust van het feit dat er iets aan de hand is en ze doen allemaal anders dan anders. Ze zijn uit hun doen.

Dat is wel heel vervelend voor ze maar het is even niet anders. Ik ben ook uit mijn doen en mijn hoofd loopt over! Zijn alle pakjes al binnen en zo nee, want tja DHL, waar zijn ze, wanneer moet of kan ik ze halen en wat is het? Dat heb ik even uitgezocht. Verder ben ik weer zoveel mogelijk van boven toch beneden gaan zetten. Want ja, het MOET daar leeg. Er staan nog een aantal dozen met veel erin. Die mogen weg. Ik wil niet eens zien wat erin zit. Als ik het nu niet weet, had ik er ook niets mee gekund en dus is het overbodig. Weg ermee! Dat komt komende zaterdag wel weer, de 23^e. Jeetje zeg, dan is er wat af te sjouwen om weg te gooien. Hopelijk kan ik dan de katten ook even opsluiten of zo, zodat we vrij rond kunnen lopen met de deur open om alles naar beneden te krijgen. Het is zonder hindernissen en steeds katten in de gaten houden, al een gedoe genoeg.

De zondag waren  mijn broer en San er al en even later kwam Jolanda ook. Die is het plafond gaan doen, broer heeft de ramen aan de achterkant kat veilig gemaakt. Helaas geen tijd meer voor de lampjes en de afzuigkap om op te hangen. Ik had graag alles opgehangen gehad, voor het zeil er lag. Nu moet je toch moeilijker gaan doen, en elke keer als er geboord wordt, gelijk mee stofzuigen. Het had makkelijker gekund maar ja, de dingen gaan meestal niet zoals je voor ogen hebt. Zeker bij een verhuizing niet. Daar ben ik alweer achter. De laatste verhuizing die ik had, was hierheen, maar dat was met heel weinig spullen, omdat het gros nog in België stond. En toen vond ik het al een gedoe. Nu heb ik 15 jaar dingen kunnen vergaren en dat blijkt wel. Ik mag dan ook straks voor vele jaren rotzooi gaan schiften en weggooien. Ik zie er wel tegenop, zo lang in de rommel te zitten maar ja, het is niet anders. We gaan het meemaken.

Jolanda komt maandagmiddag het plafond afmaken. Ik moet nog de helft van mijn slaapkamer en de grote art kamer de plinten doen. En zodra ik dat gedaan heb, ga ik de boel organiseren, want het is een rotzooitje. En alles maar dan ook echt alles moet van de vloer. De stoeltjes ga ik in de hal zetten, die zet ik gewoon ff buiten dinsdag. Ik hoor in de loop van vandaag in welk tijdsdeel ze komen, ik hoop in de vroege ochtend. En dus moet vandaag de vloer helemaal stofvrij en schoon gemaakt worden. Dat wordt stofzuigen en dweilen. Ik doe dan ook gelijk alles soppen in elke kamer en hal. De deuren, die enorm zijn, met posten. De ramen moeten allemaal schoon en de omlijstingen ook. Genoeg te doen op de maandag. En voor mij is dat nu, dus zij die gaan soppen groeten u!