Wat er nog meer zo vervelend was afgelopen week, nou, dat is dus echt iets om gestoord van te worden. Want ik heb me natuurlijk steeds rot zitten mailen, naar het examenbureau van Capabel. Later dan gewenst had mijn stagebegeleidster dan een aanpassing gestuurd, maar ze wist nog steeds niet wat ze nou precies bedoelden. Als ze dit nu direct even bekeken hadden, en hadden laten weten of dit nou goed was of niet, dan hadden we er nog iets aan kunnen doen. Maar eh, ik hoorde maar niets. Totdat ze, net op de 31^e december, me daar een mail over stuurden. Die ik pas de 3^e zag natuurlijk, omdat ik het zo tussen kerst en oud en nieuw niet meer verwacht had, en dus ook niet meer gekeken had. Zoals ik daarvoor wel dagelijks deed.

Ja, ik had ze wat vaak gemaild, die deden ze wel allemaal in het archief maar ze antwoorden maar 1 keer. Dit vermeldden ze er nog even bij. Ja prima, maar antwoordt gewoon even. Ze hebben daar nu een termijn voor van 2 weken. Dus mijn mail van de 21^e, de 1^e, hadden ze nu pas bekeken, en daardoor ook mijn vervolg mails gezien. Sjonge jonge zeg, wat een systeem daar. Volgens mij horen daar minstens 80 man meer te werken, want daar zit het probleem. Maar ja, er mag niet zoveel geld uitgegeven worden natuurlijk.

In elk geval, als ik dus op de homepage had gekeken, wat ik niet gedaan had inderdaad, dan had ik kunnen zien, dat ze een technische storing hadden en daardoor kunnen ze geen BPV-examens vaststellen. Ze hebben wel de aangepaste onderbouwing van het examen ontvangen, dat dan weer wel. Wat een onzin zeg! Als je het hebt ontvangen, dan kan je toch ook even zeggen of het wel of niet goed is.

Ik heb direct weer terug gemaild, al weet ik dat ze dit dan pas de 17^e of later zullen bekijken, dat ik wel een reden had om ze zo vaak te mailen. Dat mijn stage was verlengd al, de datum alleen hoor en alleen omdat ze daar bij Capabel zo tergend langzaam zijn. En dat na 31 december mijn stagebegeleidster niet eens meer in het examenportaal kon. Maar erger nog, ook daar had er een reorganisatie plaats gevonden. Iedereen die er werkte is er nu weg, zo ook mijn stagebegeleidster. Dus mocht het dan alsnog niet worden goedgekeurd, dan heb ik een enorm probleem.

Al denk ik dat ik er een enorme rechtszaak van zou maken, als ze me mijn diploma niet geven. Want het gaat om een commentaar van mijn stagebegeleidster wat ze niet duidelijk genoeg vonden. Dat op zich sloeg ook al nergens op maar goed. Dat is nog een ander verhaal. Wat een koekwauzen daar zeg! Maar goed, ik zit er toch maar mee. Dus nu kijk ik elke dag maar weer op de homepage, waar er altijd een soort van meldingen komen en updates van oudere meldingen. En ook gelijk maar weer even in mijn mailbox en in mijn examenoverzichtje kijken. Het is toch erg ook zeg. Capabel is zeker niet aan te bevelen. Ik vind het een wonder dat er mensen daar zonder psychische problemen vandaan komen.

Dan heb ik ook nog zitten mailen met Zooplus. Want ik had nog een klein beetje budget van de katten over, en die had ik goed nodig ook. Hun gourmet mousse, waar ze mee ontbijten, was praktisch op. Als ik nou de 28^e december bestelde en het dan pas over 2 a 3 dagen verwachtte, dan kon ik het nog net redden. Maar ik kreeg nog geen bericht, dus de 2^e januari toch nog maar even voor 3 dagen ontbijt gehaald voor ze. De 4^e ging ik maar eens even kijken op de website, voor mijn track en trace code. Helaas was DHL de vervoerder weer. Daar was ik al niet blij mee. Maar nu zag ik dat ze het bij DHL nog niet eens ontvangen hadden. Dat de bezorgdatum pas kon worden vermeld, als ze het pakje in handen hadden. Het was wel al op de 30^e december bij ze aangemeld, dat wel en ik kon zelfs zien dat dit om 12u30 was.

Daarom klom ik maar weer in de pen. Vorige keer, over een speeltje dat niet werkt, had ik ook gemaild. Daar heb ik niet eens antwoord op gekregen. Erg aso vind ik dat. Maar vroeger kreeg je ook een bevestiging dat je iets naar de klantenservice had gestuurd. Dat zit er ook al niet meer bij. Zouden ze nog wel een klantenservice hebben eigenlijk? Want ook nu heb ik er 2 mails aan gewijd. Omdat ik later pas zag dat DHL het nog niet eens binnen had, heb ik ze dat met een screenshot nog even nagestuurd. Maar ja, hoor ik er nou wel of niet nog iets over. Ik vind dit dus niet kunnen.

Kijk, ik heb het al betaald. En nu is mijn geld ook zo op, dat ik niet eens meer naar de winkel kan om eten voor ze te kopen. Ik moet nog wachten tot mijn geld wordt gestort en ik weet nooit wanneer dat is. Tussen de 1^e en de 12^e is dat. Dus dit is toch wel heel erg van de gekke zo. Ik vind er wel iets op hoor, maar toch, dit zou niet zo horen te lopen. Vroeger, toen ik er pas klant was, had je alles al de volgende dag in huis. Dan wachtte ik vaak met bestellen, tot de dag voordat ik vrij was. Dan was ik thuis als het kwam. Maar daar kwam toch al vrij snel de klad in.

Dan deed ik het zoals net beschreven bestellen, maar dan kwam het opeens een dag, of meer zelfs, later. En ja, dan zat ik uiteraard weer op mijn werk. En als je de pech had, dat het DPD was, dan gaven ze het pakket af bij de bloemenwinkel op het Mathernesserplein. En daar kan je je auto niet parkeren. En ik heb natuurlijk altijd hele zware pakketten. Nou, dan kon ik mijn lol weer op. Dat kon ik niet eens tillen toen. Maar zoals nu, nee, dat heb ik nog nooit meegemaakt. Dat kan toch gewoon niet! Dus moet ik maar weer even langs Ranzijn. Gelukkig maar dat die open zijn. Want ik vind het nu toch wel heel vervelend hoor, alles in lockdown. Ik moet naar de Action ook, er is van alles op. Zou de Action mij ook missen? Want ik mis de Action wel hoor! Nog even geduld, nog een weekje of 2. Dan is de lockdown voorbij, hoop ik toch, en zijn er al een aardig zooitje mensen ingeënt. Als het goed is dan…

Ik heb me toch een leuk spel ontdekt! In het Engels heet het Catopoly en de Nederlandse vertaling; Katopoly. Dat is dus een spel als Monopoly maar dan over katten. Geen straten bij elkaar zoeken, maar rassen. Geen kanskaart maar eh, ja weet ik veel. Ik heb het niet helaas. Maar ik wil het wel hebben. Dus ging ik speuren en vond het op Bol.com. Alleen zal het even moeten wachten, want ik kan niets meer uitgeven, tot ik een baan heb. Hopelijk hebben ze het dan nog. Ik wist niet eens dat zoiets bestond! Leukie!

Ze hebben ook dogopoly en horsopoly, voor de honden- en paardenliefhebbers? Ik hou wel van spelletjes doen, ook kaarten en zo. Maar ja, in je uppie schiet dat niet op. Triviant, vind ik ook leuk. Op de een of andere manier, weet ik altijd enorm veel. Dus voor mij een heel leuk spelletje om te doen. Dat win ik meestal. Vroeger bij mijn moeder op vrijdagochtend een bakkie koffie, dan naar de markt, in Overschie. Die was toen nog wel redelijk groot. Nu staat er 3 man en een paardenkop. Tijden veranderen. En als we dan lekker op de markt waren geweest, meestal met een patatje achter onze kiezen, dan gingen we kaarten.

Schoppenvrouwen deden we het meest. En boerenpotten, deden we al vanaf ik klein was. Ik ben opgegroeid met spelletjes spelen. Altijd leuk en gezellig. Al werd ik bij mens erger je niet, vaak toch wel boos als ze me dan voor de 100^e keer van het bord gooiden. Maar ook verliezen moet je leren. Ik kan dat nu heel erg goed hoor. Winnen doe ik liever, dat dan weer wel. Maar echt competitief ben ik niet echt. Ik doe gewoon altijd bij alles wat ik doe mijn best, maar ik ga niet strijden om iets. Daar hou ik niet van. Maar ja, spelletjes doe je niet in je eentje, ja op mijn telefoon. Maar dat is lang zo leuk niet. Daarom kijk ik regelmatig toch naar de tv.

Alleen die reclames. Daarom hebben we gelukkig videoland. Een aantal dingen die gewoon op tv komen, kan je daar ook kijken. En dat zonder gestoord te worden door irritante reclames. Zo niet, dan neem ik het op, kan ik doorspoelen. Nou liep ik weer voor bij die Australische Mafs, die is zo leuk. Dus zag ik opeens ‘prince Charming’ staan, tussen de programma’s om te kijken. Ik dacht, nou, dat is net zoiets. Ik vind kijken naar de bachelor of bacheloret ook altijd wel leuk. En dit is hetzelfde maar dan met homo’s.

Ik heb me rot zitten lachen. Er zitten echt van die valse nichten tussen, pisnichten noem ik dat altijd. Maar ook heel veel echt sympathieke jongens. Er zit ene Cezer tussen, nou echt, je zou denken dat hij het uitgevonden heeft. Dat is een echte nicht, met lekker veel drama. Maar ook is hij moslim, geaccepteerd door zijn familie gelukkig wel. Wel heel bijzonder want dat komt niet zoveel voor. Ze hadden ook best diepe gesprekken. Cezer vertelde dus ook, dat toen hij erachter kwam, dat hij homo was, hij zo ontzettend gebeden had om toch maar ‘normaal’ te mogen worden. Ah, dat raakte me wel. Ze hebben allemaal wel zo hun moeilijkheden gehad. Dat begrijp ik wel.

Alleen ja, je bent het en dan moet je er voor uitkomen. Hoe lastig dat ook kan zijn soms. En als ze zouden weten, hoe onze Schepper dit bedoelt, dan zouden ze veel trotser zijn op wie en wat ze zijn. Want ze horen ook gewoon zo te zijn, en zijn niets meer of minder dan hetero’s. Zo zag ik dat altijd al, maar sinds ik echt weet hoe dit zit, door de boeken, begrijp ik het ook zo goed. Het is ook zo’n logisch proces weer, zoals alles in de Schepping. Dat zou ik ze allemaal graag willen vertellen, en uitleggen. Vooral die jongens als Cezer, die er zo mee gezeten hebben. Maar ja, dat gaat niet. Toch, als ze, ondanks alle moeilijkheden waar ze tegenaan lopen, moedig uit de kast komen, dan vind ik dat echt geweldig van ze.

Dat is beter dan je anders voor doen, een kind op de wereld zetten en dan toch, als je verliefd wordt op een man, die dan als oud vuil aan de kant schoppen. Zoals mij dat gebeurd is. Kijk, dan ben je een laffe hond. Want het kan ook anders, je kan ook gewoon voor je kind willen blijven zorgen. Maar nee, dat wilde hij niet. Hij wilde niet eens geld voor medicijnen geven, toen ze zo ontzettend ziek was, dat de dokter langs moest komen. Door de telefoon zei hij ijskoud ‘ik woon toch niet meer thuis’. Mijn mond zakte er ver van open en het voelde als een mokerslag tegen mijn voorhoofd.

Dat moment, dat gesprek, dat kan ik nog altijd zo voor de geest halen. Ik weet nog waar ik stond, hoe donker het was, wat ik aan had, wat mijn moeder aan had en vooral mijn ongeloof als eerste, op de voet gevolg door een intense woede door het gevoel van onrechtvaardigheid voor mijn kleine, erg zieke dochtertje, waar ik zo van hou! Ik hoor het hem nog zeggen. En dan doodleuk een paar weken later 2 grote honden gekocht hebben. Oh daar gaf je liever je geld aan uit? Vuile hond! Hij dan hè, niet die dieren. Genoeg homo’s die dat anders hebben aangepakt. Hij wilde gewoon zo snel mogelijk van ons af. En dan verdien je in mijn ogen ook niet de titel ‘vader’. Dan ben je gewoon een spermadonor. Meer niet. Gelukkig kreeg mijn kind later een geweldige vader. Al zie ik haar, wéér door die ‘homo hond’ nu ook niet meer. Zo jammer hoe de dingen soms lopen. Maar het is zoals het is. En er gebeurt niets zomaar, alles heeft een reden dus ook dit. Hoeveel pijn het nu ook doet, ik ben ervan gegroeid, ik heb weer wat afbetaald. Altijd goed! En ooit mag ik weten, waar het door kwam allemaal.

Ik ben wel klaar met boeten nu, dat is ook wel lekker. Zoveel oorzaak en gevolg goed gemaakt in dit leven, dat zal boven vast heel erg lekker zijn. Dan ben je als een gek vooruit gegaan. Zoiets bedenk ik me dan in elk geval. Ik ben sowieso erg benieuwd hoe dat allemaal in zijn werk gaat daar. Ik zal alleen nog moeten wachten tot het mijn tijd is, om daar achter te mogen komen. In elk geval, dit kwam er spontaan uit, want ik wilde alleen maar vertellen van mijn nieuwe verslaving, Prince Charming. En als is het om de vrouwen te pesten, zijn het echt stuk voor stuk, op een paar uitzonderingen na, enorm knappe kerels. Joerdi vind ik me toch knap! Niet alle homo’s zijn knap hoor, Martien Meiland bijvoorbeeld ook niet echt, maar eh, ze hebben ze daar wel goed uitgezocht. Alleen, er komt maar 1 x in de week een nieuwe aflevering bij. En dus had ik ze zo al snel afgekeken. Nu moet ik wachten tot woensdag voor de volgende aflevering. Nou ja! Vervelend zeg. Het mag wel duidelijk zijn, ik heb totaal niets tegen homo’s, integendeel,  maar wel tegen liegen en bedriegen. Daar kan ik niet goed tegen. En dat is mijn goed recht, dat is een beetje te veel en te grof gedaan tegen mij. Niet meer doen, ik pik het echt niet meer!