Qr codes en lockdowns, wie is het niet beu...
Nou, nu we ook bij het naar binnen gaan voor ons koor een QR code moeten laten zien, is de groep zo’n beetje gehalveerd. Waren we zo rond de 125 man weer, na de vorige lockdown en waren ze toen zelfs een tijd gestopt, nu waren het er zo rond de 50 gisteravond. En voor corona waren het er altijd dik 150. Bizar hoe zulke dingen werken. Ik snap wel dat mensen afhaken die bijvoorbeeld om hun gezondheid dit wel moeten doen. Of die bang zijn om besmet te raken en je staat dan toch tussen best wel een flinke groep mensen. Dat is toch op zijn minst het idee dat je eerder besmet kan raken als je tussen zoveel mensen staat.
Samen met mijn nichtje had ik het ook nog over dat die QR codes laten zien eigenlijk nergens op slaat. Want ik heb hem getoond maar wie zegt dat ik niet besmet ben ondertussen? Dat kan toch makkelijk? Maar ja, leg het die ministers maar even uit. Kijk, dat ze iets willen doen, dat begrijp ik hoor. Maar doe dan wel iets wat ook effectief goed werkt. Dit is gewoon totaal niet waterdicht. Daarom begrijp ik dan niet waarom het gehanteerd wordt. Als het echt zou uitsluiten dan ja, doen! Maar zoals het nu zit? Slaat nergens op maar goed, ik bemoei me er niet mee.
Mensen die regelmatig mee lezen hier, weten dat ik een Rulof lezer ben en dat ik zo goed mogelijk probeer naar deze boeken, met kosmische wetten, te leven. En dat is niet altijd makkelijk want ik ben ook nog maar een gewoon aards mens. Maar toen de pandemie begon, wist ik toch al direct hoe ik daarmee om moest gaan. Dat stond dan ook in de Rulof boeken. Ik onthoud alles wat er voor mij belangrijk is in deze boeken, alleen het zijn er 27 en ik weet niet altijd exact meer waar de dingen staan. Alleen ontstond er, en volgens mij zelfs globaal, een soort van tweesplitsing.
Of nou ja, twee? Meerdere splitsingen zijn het ondertussen geworden. Van mensen die de boel op stelten gingen zetten omdat ze niet geloofden dat Covid bestond. Tot hele groepen die het kwaad gingen bespieden want ja, er staat wat te gebeuren en corona was daar onderdeel van. Die groepen gingen van kwaad tot erger. De groep die weer vindt dat iedereen gevaccineerd moet worden tegenover de groep die dat pertinent niet wilden, om welke reden dan ook. Die groep werd steeds kleiner opgesplitst tot zelfs op gezinsniveau. Als kemphanen tegenover elkaar. Echt bizar!
Ook het enorme normverlies dat iedereen lijkt te hebben. Wat al aan het begin van de pandemie duidelijk was door de groep egoïsten die zowat een moord deden voor een paar extra pakken toiletpapier. Mijn mond viel open toen ik in de supermarkt kwam en praktisch alles wat met schoonmaken te maken had, was uitverkocht. Niet normaal vond ik het. En ze werden gewoon agressief ook nog en er braken ruzies uit om keukenrollen en wc papier. Het moest niet gekker worden dacht ik nog. Maar dat werd het wel. En ik snapte vooral mijn mede Rulof lezers niet. Hadden die niet dezelfde boeken als ik? Ja toch? En stond daar niet meerdere keren, en zelfs over diverse onderwerpen maar toch op hetzelfde neerkomend, dat je je er niet mee moet bemoeien?
Wie denken we nou wel wie we zijn als we, als Rulof aanhanger, dit gewoon negeren? Maar hoe ik ook riep, je zag al aan het begin van de pandemie die tweesplitsing overal en dus ook in de groep van Rulof lezers. In het begin ging ik er ook aardig tegenin. Omdat ik ze een soort van wilde redden. Toen werd de splitsing nog erger en gingen er veel een kant op, waar ik me al helemaal niet in kon vinden. Het staat verdorie in de boeken mensen. Een paar keer heel duidelijk en meerdere keren door al de boeken heen. Maar niemand leek me te horen of te willen horen.
Gelukkig bleven er genoeg ook redelijk denken en zich inderdaad terug te willen trekken van al het strijdbare geroep en mensen die wilden demonstreren en weet ik het allemaal. De herriemakers noem ik ze maar. In die groep kwam ook weer een splitsing en sommige afsplitsingen werden zelfs voor mijn gevoel totaal radicaal. Extremisme is in geen enkel geval goed, dat geeft voor mij aan dat iemand over het randje is gegaan van wat wel en wat niet kan.
Ik moest ook vechten voor mijn Rulof groep want die wilde ik gewoon schoonhouden. Die tweesplitsing vond ik al erg genoeg. Maar de groep laten vervuilen door vreselijk felle discussies waarin men vreselijk tekeer ging en plaatsingen die totaal tegen de inhoud van de boeken ingingen, die wilde ik er gewoon niet in hebben. Punt. En daar moest ik echt hard mijn best voor doen. Ik wilde geen mensen uit de groep gooien maar het oeverloos elke keer maar weer tegen die mensen zeggen dat mijn groep daar niet voor is, en daar dan weer over aangevallen worden, ik vond het dodelijk vermoeiend.
Gelukkig gingen er een paar uit zichzelf weg en een paar hardnekkige doordrammers heb ik er zelf uitgegooid. Ik wilde de Rulof groep alleen houden voor alles wat met de boeken te maken had, en niet met discussies of oproepen vullen die daar niet hoorden. En daar bedoelde ik ook de dingen mee, waar ik wel achter kon staan. Gewoon niet doen. Klaar, hou ermee op. In de boeken staat dat je je er niet mee moet bemoeien en daarom wil ik er niet continu mee geconfronteerd worden, of het nu wel iets is wat ik aanhang of niet. Dat maakt niet uit.
Het heeft echt lang geduurd voor de groep weer rustig werd en ik vind het nog altijd jammer dat het zo moest maar goed, ik sta nog steeds achter alles wat ik ervoor deed. Ik heb ook al maanden lang al de andere Jozef Rulof groepen, die er ook zijn, niet meer gevolgd en in een aantal heb ik al sowieso nooit willen zitten. Maar de bagger die daar doorheen ging, vond ik echt te ver gaan. Dus deed ik wat dan hoort, ik keek er niet meer naar. Net als je iets op tv niet leuk vindt, dan ga je toch ook niet blijven kijken? Of klagen erover? Er zit een knop op jongens!
En van de week plaatste iemand in een andere Rulof groep eindelijk dat stukje dat ik zo bijna woordelijk in mijn hoofd had. Daar waar het letterlijk in gezegd wordt. En ik heb het zelf gedeeld ook, want hè hè dat is wat ik ondertussen al dik anderhalf jaar roep! En nu werd dit gedeeld in bijna alle Rulof groepen en roepen honderden mensen oooohhh, jaaaa, wat fijn om te horen! Eindelijk!!! Eh… Hallo? Ik roep al zo lang dat dit er staat. Ja, ik kon niet zeggen, dit boek, dat hoofdstuk op die pagina maar ik zeg het niet zomaar toch?
Ik heb een griezelig vermogen om echt alles wat belangrijk is uit deze boeken te onthouden, alleen weet ik meestal niet meer waar het staat. Maar ik ga niet roepen dat iets in de boeken staat, als ik niet 100% zeker weet dat het er staat. Blijkbaar is dat dan toch niet genoeg. Uiteindelijk komt het toch wel een keer boven water en dat was van de week het geval. En hele volksstammen nemen het dan wel aan. Die herriemakers heb ik er nog niet op zien reageren. Het zal pijn doen het onder je neus te zien zo. Het gaat om het volgende, kleine stukje:
En wanneer u altijd zorgt, in uw stof, wat u ook doet, om daar de rechtvaardige, harmonische kern uit te halen, dan leeft u reeds geestelijk. En dat is geestelijk, maatschappelijk, stoffelijk denken en voelen. Dat staat duizendmaal hoger dan de mens die zich druk maakt voor de maatschappij, om die maatschappij nu eens te veranderen. Voor wie? Voor wat? Verander uw geest. Want achter de kist hebt ge geen maatschappij meer. Het leven wordt nu heel eenvoudig. Want, bemoei u niet met die afbraak. Ga door het leven, en zing en lach, wees opgewekt en wees gelukkig; ook al bent u ziek, ook al wordt u geslagen, dan nog, u bent uzelf. Staat dat niet duizendmaal hoger? Uit: Vraag en antwoord 6 Dinsdagavond 13 februari 1951
Voor de niet Rulof lezers klinkt het misschien wat vreemd maar als je aan dit boek toe bent gekomen, dan ben je al aan de taal van die tijd, jaren 30-50 gewend. Maar het zegt dus echt letterlijk dat je je niet moet bemoeien met afbraak, met kwaad. Leef je eigen leven en probeer, ondanks alle tegenslagen die het leven je zal brengen, hoeveel pijn en verdriet je ook mag hebben, blijf genieten van het leven. Lach, zing, wees vrolijk. Nou, zo leven is voor mij al 2e natuur geworden en ik ben erg blij dat het ook zo voelt voor mij.
Mijn vertrouwen op boven is zo volledig, dat ik me inderdaad ook nergens druk om hoef te maken. Alles gaat echt en totaal zoals het gaan moet. Ja, je moet wel dingen beslissen of een kant op gaan en dat soort dingen. Maar al ga je linksom of rechtsom, je komt altijd daar waar je sowieso al zou komen. Dus wat ga je dan moeilijk doen? Waarom zou je het kwaad willen volgen? Zou je er iets tegen kunnen doen dan in je uppie? Niets toch? Nou dan!
Zorg dat je het leuk hebt, ga leuke dingen doen voor jezelf, en zorg dat je het goed hebt. Werken, je huis schoon, plezier maken met familie of vrienden of beiden. Gewoon voor jezelf en je eigen cirkel van mensen zorgen. Laat je niet misbruiken of oplichten, of je slecht behandelen. Dan breek je met die mensen die je slecht behandelen. Maar leef lekker door zoals jij het fijn vindt. Daar gaat het om, meer hoef je niet te doen. Dan kom je vanzelf hoger in de geest, waar we allemaal heen willen. Zelfs al heerst er corona en komen er weer nieuwe maatregelen. Maak er wat van!
Ik ben toch al zo blij eigenlijk, dat ik donderdag gewoon naar het koor kan omdat het iets cultureels is. Misschien klein beetje egoïstisch omdat veel mensen weer een stuk minder mogen door de ‘mini’ lockdown die weer in het leven is geroepen. Weer de horeca wordt geraakt en nog veel categorieën die al zo de dupe zijn geweest vorig, Het is gewoon even niet anders, ik ben het er ook niet echt mee eens maar ja, wat moet je dan doen? Daar gaan ook veel discussies over. En de strijd tussen de gevaccineerden en de niet gevaccineerden wordt ook steeds feller. Dat zou niet eens mogen eigenlijk1
Ieder het zijne, ieder zijn recht op een eigen beslissing maar dat er maatregelen genomen moeten worden lijkt mij wel duidelijk. Niet doen alsof er niets aan de hand is. Ik wilde me wel vaccineren, moet ik toch zeker weten? Maakt niet uit wat de reden is toch? En datzelfde geldt ook voor die mensen die zich niet wilden vaccineren. Moeten zij ook zelf weten! Ook ongeacht de reden. Alleen die maatregelen zijn zo inconsequent als de pieten dus daar zou eens beter naar gekeken moeten worden. Daar klopt gewoon niets van.
Neem nou op het koor, dat plots een klein ploegje nog maar is. Maar ik ben gevaccineerd, kom binnen op mijn QR code maar kan het net zo goed net hebben opgelopen op mijn werk, of bij het tankstation en zo de boel besmetten toch? Oké door de vaccinaties is de kans kleiner en ook kleiner dat je er dan zo ziek van wordt. Maar het maakt die QR code toch zo lek als een mandje? Dat soort dingen snap ik gewoon niet. En elke gek kan dit bedenken, waarom de politieke leiders dan niet?
Naar koor mag, ja oké, de airco staat zo hard dat we nog net niet in bontjas blijven staan en er nog net geen ijspegels aan mijn wimpers hangen maar toch, het mag. Maar veel dingen mogen weer niet, die zo’n beetje op hetzelfde neerkomen. En de horeca moet sluiten om 8 uur??? Joh, dan ga je toch net juist een hapje eten? Doe dat dan naar 10 uur of zo? Het slaat allemaal gewoon nergens op en dat maakt mensen boos. Maatregelen nodig? Vast wel, maar ga er eens over nadenken wat nou echt werkt en blijf consequent en logisch!
Op koor vorige keer heb ik toch zo moeten lachen. Het hele koor trouwens wel, om mij ja. Ik kom op ‘koor-dag’ uit mijn werk en ik zorg voor de cits, ik ga eten en ik drink na het opruimen even een bakkie koffie en probeer niet in slaap te vallen. Ik moet om half acht echt de deur uit zijn. Dus in plaats van wachten op de wekker hebben de cits mazzel en krijgen ze vlak voor ik de deur uitga, hun snoepies terwijl ik mijn koffie drink.
Dan loop ik het stuk naar het theater hier in Overschie, leuk stukje lopen maar jammer dat het nu donker is. En dan gaan we om 20 uur altijd beginnen. Pauzetje tussendoor en zingen we weer door tot 22 uur. Ik sta bij mijn nichtje, redelijk vooraan. Dit keer leek het me handig om, net al de rest, mijn telefoon en mijn flesje drinken gewoon op de rand van het podium te leggen. Op het podium zit de dirigent Rob, achter de piano die er staat.
Wij zijn lekker aan het oefenen en Rob is iets aan het uitleggen over de valse noten in het liedje No time to die van Billy Eilish. We luisteren allemaal aandachtig en opeens hoor ik een wel erg bekend deuntje. Oh shit! Ik heb de snoepietijdwekker vergeten uit te zetten! Ik spurt naar voren en iedereen kijkt natuurlijk. Op de vraag van de dirigent wat dat is, flap ik er spontaan en zonder nadenken uit ‘dat is de snoepies wekker van de katten, ik ben hem vergeten uit te zetten!’ Daarop barst de hele zaal in lachen uit. Ik een rode kop natuurlijk!
Rob maakt er nog een paar opmerkingen over die echt hilarisch waren maar die ik gewoon even niet meer weet omdat ik een steeds roder hoofd kreeg en dat werkt blijkbaar niet goed met je geheugen samen. Oh dat ga ik nog lang horen! Normaal zet ik dat ding ook op uit, als ik thuis ben of onder het zingen, want ook de bladmuziek staat op mijn telefoon. Maar nu moesten we alles uit ons hoofd doen, wat ik ook veel makkelijker vind hoor. Vandaar even die telefoon op het podium.
Ik hoop echt dat ik het niet meer vergeet. Ik denk dat ik voor volgende week iets van snoep mee ga nemen en dan zeg dat ik het op koor-dag snoepie alarm voor de dirigent heb genoemd. Nou ja, of er moet me iets echt leuks te binnen schieten. Tijdens het zingen komt het nog een paar keer terug. Maar tijdens ‘no time to die’, wat uiteraard het James Bond liedje is, pak ik hem terug. Het eind van dat lied is best lastig zingen met zijn allen. Het moet er echt op zitten, zeg maar. De juiste noten en geen fractie eraf, anders klinkt het gewoon niet.
En dat eind doen we dus echt met alle 5 de stemgroepen een aantal keer. Maar de laatste paar keren, en we horen dat zelf ook wel heel goed, is het ‘spot on’! En dan poseert Rob, zijkant lichaam laten zien, blik op ons en net alsof hij zo een pistool vasthoudt, in zijn beste James Bond pose naar ons. En ik roep direct uit, ‘hee kijk, Charlies Angels!’ waarop weer het hele koor in de lach schiet, Rob ook gelukkig. Het flapte er gewoon weer eens uit, zoals bij mij helaas wel vaker gebeurt. Nou ja, we hebben goed gelachen. Jammer dat we maar met zo weinig waren want door de QR code, die toch niet waterdicht is, komen er gewoon een stuk minder mensen.
Nu de persconferentie ook vrijdag is geweest, en er gevraagd wordt om meer thuis te gaan werken, ben ik benieuwd wat we maandag te horen krijgen. Woonplus deed er na de 1e persconferentie niet aan mee maar wat zullen ze nu willen? Ik vind het erg leuk om naar kantoor te gaan. We hebben veel lol onder elkaar. En thuis duren de dagen gewoon lang. Ja, het is handig, je hoeft je niet te haasten omdat je geen reistijd hebt, maar toch. Het is anders en ik vind zelf gewoon op kantoor fijner werken. Gewoon omdat je even aan je collega direct kan vragen hoe of wat. Dat is prettig.
Thuis doe je dat wel via teams maar dat is toch anders. Ik ga morgen en ik zou sowieso moeten omdat ik morgen aan de balie zit. In de 1e lockdown zaten we ook nog met de spoedlijn die een eigen telefoon had die je kon overpakken. Nu hebben we een nieuwe centrale en bellen we gewoon via onze laptop en kan je in diverse lijnen inloggen. Dus dat is geen probleem meer. Bezoekers moeten al een mondkapje op, dus dat zal niet veranderen. Ik zal het wel horen allemaal morgen Voor nu ga ik ermee kappen.
Lekker tijd om katten te voeren, en mezelf niet te vergeten. Ik denk dat ze een manier moeten gaan vinden om ermee te leren leven, met die covid. Want net als met de normale griepvirussen, het zal niet meer weg gaan. Het zal afzwakken en muteren en weet ik het allemaal. Dus ga daar eens iets op verzinnen wat wel werkelijk nut heeft en voilà, dan zijn we een stuk verder. Ik hoop dat ze daar echt eens over zullen gaan denken. Tot die tijd emmeren we wel door. Ik bemoei me er in elk geval niet mee. Lijkt me heel duidelijk waarom.
Adriana
Sorry, dat ik eigenlijk geen tijd heb om bovenstaande allemaal te lezen Ria. Hoewel ik het zeer interessant vind. Je hebt het over een boek schrijven, maar dit is toch al een boek? En hoe je het